Lewis, M. G. (Matthew Gregory), 1775-1818. The love of gain: a poem. Imitated from the thirteenth satire of Juvenal. By M. G. Lewis, ... London: printed for J. Bell, 1799. [4],51,[1]p.; 4⁰. (ESTC N5823; OTA K003605.000)
- THE LOVE OF GAIN: A POEM.
- TO THE HONOURABLE CHARLES JAMES FOX,
- half-title
- JUVENAL.
- THE LOVE OF GAIN.
- FINIS.
THE LOVE OF GAIN: A POEM.
IMITATED FROM THE THIRTEENTH SATIRE OF JUVENAL.
Oh! thou sweet King-killer, and dear Divorce
'Twixt natural Son and Sire! thou bright Defiler
Of Hymen's purest Bed! thou valiant Mars!
Thou ever-loved, fresh, young, and delicate Wooer,
Whose blush doth thaw the consecrated snow
That lies on Dian's lap!
SHAKESPEARE.
By M. G. LEWIS, ESQ. M. P. AUTHOR OF THE MONK, CASTLE-SPECTRE, ETC.
LONDON: PRINTED FOR J. BELL, NO. 148, OXFORD-STREET.
1799.
TO THE HONOURABLE CHARLES JAMES FOX,
THE following Lines are respectfully inscribed, as a trifling Mark of the Veneration in which I hold his Talents and Character, and which his present Retirement from Public Life gives me an Opportunity thus to declare without running the Hazard of subjecting myself to Party Censure.
M. G. LEWIS.
January 28th, 1799.THE LOVE OF GAIN.
JUVENAL.SATIRE THE THIRTEENTH.
unspec 1EXEMPLO quodcunque malo committitur, ipsi
Displicet auctori. Prima est haec ultio, quod, se
Judice, nemo nocens absolvitur, improba quamvis
Gratia fallaci Praetoris vicerit urna.
unspec 5Quid sentire putas omnes, Calvine, recenti
De scelere, & fidei violatae crimine? sed nec
Tam tenuis census tibi contigit, ut mediocris
Jacturae te mergat onus: nec rara videmus,
Quae pateris. Casus multis hic cognitus, ac jam
Tritus, & è medio Fortunae ductus acervo.
Ponamus nimios gemitus: flagrantior aequo
Non debet dolor esse viri, nec vulnere major.
Tu, quamvis levium minimam, exiguamque malorum
Particulam vix ferre potes, spumantibus ardens
Visceribus, sacrum tibi quod non reddat amicus
Depositum. Stupet haec, qui jam post terga reliquit
Sexaginta annos, Fontejo Consule natus?
An nihil in melius tot rerum proficit usu?
Magna quidem, sacris quae dat praecepta libellis,
Victrix Fortunae Sapientia. Ducimus autem
Hos quoque felices, qui ferre incommoda vitae,
Nec jactare jugum vitâ didicere magistrâ,
unspec 23Quae tam festa dies, ut cesset prodere furem,
Persidiam, fraudes, atque omne ex crimine lucrum
Quaesitum, et partos gladio, vel pyxide nummos?
Rari quippe boni: numerus vix est totidem, quot
Thebarum portae, vel divitis ostia Nili.
Nona aetas agitur, pejoraque secula ferri
Temporibus: quorum sceleri non invenit ipsa
Nomen, & à nullo posuit Natura metallo.
unspec 31Nos hominum Divùmque fidem clamore ciemus,
Quanto Faesidium laudat vocalis agentem
Sportula.
unspec 33Die senior bullâ, dignissime, nescis,
Quas habeat Veneres aliena pecunia? nescis,
Quem tua simplicitas risum vulgo moveat, cum
Exigis à quoquam, ne pejeret: & putet ullis
Esse aliquod numen templis, araeque rubenti?
Quondam hoc Indigenae vivebant more, prius quam
Sumeret agrestem posito diademate falcem
Saturnus fugiens. Tunc, cum virguncula Juno,
Et privatus adhuc Idaeis Jupiter antris.
unspec 60Nunc, si depositum non inficietur amicus,
Si reddat veterem cum tota aerugine follem,
Prodigiosa fides, & Tuscis digna libellis,
Quaeque coronatâ lustrari debeat agnâ.
unspec 64Egregium, sanctumque virum si cerno, bimembri
Hoc monstrum puero, vel mirandis sub aratro
Piscibus inventis, & foetae comparo mulae.
unspec 71Intercepta decem quaereris sestertia fraude
Sacrilegâ? quid si bis centum perdidit alter
Hoc arcana modo
unspec 75Tam facile & pronum est superos contemnere testes,
Si mortalis idem nemo sciat! adspice, quanta
Voce neget, quae sit ficti constantia vultus?
unspec 84Si vero & pater est: "Comedam," inquit, "flebile gnati
Sinciput elixi."
unspec 86Sunt in Fortunae qui casibus omnia ponant,
Et nullo credant mundum rectore moveri,
Naturâ volvente vices & lucis, & anni,
Atque ideo intrepidi quaecunque altaria tangunt.
unspec 90Est alius metuens ne crimen poena sequatur.
Hic putat esse Deos, & pejerat, atque ita secum:
unspec 92Decernat quodcumque volet de corpore nostro
Isis, & irato feriat mea lumina sistro,
Dummodo vel coecus teneam, quos abnego, nummos.
unspec 100Ut sit magna, tamen certè Ienta ira Deorum est.
unspec 102— Sed & exorabile Numen
Fortasse experiar. Solet his ignoscere. Multi
Committunt eadem diverso crimina fato.
Ille crucem pretium sceleris tulit, hic diadema.
unspec 106Sic animum dirae trepidum formidine culpae
Confirmant. Tunc te sacra ad delubra vocantem
Praecedit, trahere imo ultro ac vexare paratus.
Nam cùm magna malae superest audacia causae,
Creditur à multis fiducia.
unspec 112Tu miser exclamas, ut Stentora vincere possis,
Vel potiùs quantùm Gradivus Homericus.
unspec 120Accipe quae contrà valeat solatia ferre
Et qui nec Cynicos, nec Stoïca dogmata legit
A Cynicis tunicâ distantia; non Epicurum
Suspicit exigui laetum plantaribus horti.
unspec 124Curentur dubii Medicis majoribus aegri:
Tu venam vel discipulo committe Philippi.
unspec 126Si nullum in terris tam detestabile factum
Ostendis, taceo, nec pugnis caedere pectus
Te veto, nec planâ faciem contundere palmâ;
Quandoquidem accepto claudenda est janua damno,
Et majore domûs gemitu, majore tumultu
Planguntur nummi, quàm funera.
unspec 131— Nemo dolorem
Fingit in hoc casu, vestem diducere summam
Contentus, vexare oculos humore coacto.
Ploratur lacrymis amissa pecunia veris.
unspec 135Sed si cuncta vides simili fora plena querelâ
Ten 'O Delicias extra communia censes
Ponendum; quia tu gallinae filius albae.
unspec 143Rem pateris modicam, & mediocri bile ferendam,
Si flectas oculos majora ad crimina.
unspec 157Haec quota pars scelerum, quae custos Gallicus urbis
Usque à Lucifero, donec lux occidat, audit?
Humani generis mores tibi nosse volenti
Sufficit una domus.
〈1 page missing〉〈1 page missing〉〈1 page missing〉unspec 174Nullane perjuri capitis, fraudisque nefandae
Poena erit? Abreptum crede hunc graviore catenâ
Protinus, & nostro (quid plus velit ira?) necari
unspec 177Arbitrio. Manet illa tamen jactura, nec unquam
Depositum tibi sospes erit. Sed corpore trunco
Invidiosa dabit minimus solatia sanguis.
unspec 180At vindicta bonum vitâ jucundius ipsâ.
unspec 189— Quippe minuti
Semper & infirmi est animi exiguique voluptas,
Ultio.
unspec 192— Cur tamen hos tu
Evasisse putes, quos diri conscia facti
Mens habet attonitos, et surdo verbere caedit,
Occultum quatiente animo tortore flagellum?
unspec 197Poena autem vehemens ac multò saevior illis
Quas & Caeditius gravis invenit aut Rhadamanthus,
Nocte dieque suum gestare in pectore testem.
unspec 211Perpetua anxietas nec mensae tempore cessat,
Faucibus ut morbo siccis, interque molares
Difficili crescente cibo: sed vina misellus
Exspuit.
unspec 217Nocte brevem si fortè indulsit cura soporem,
Et toto versata toro jam membra quiescunt,
Continuò templum, & violati Numinus aras,
Et (quod praecipuis mentem sudoribus urget)
Te videt in somnis. Tua sacra & major imago
Humaná turbat pavidum, cogitque fateri.
unspec 223Hi sunt qui trepidant, & ad omnia fulgura pallent,
Cùm tonat, exanimes primo quoque murmure coeli;
Non quasi fortuitus, nec ventorum rabie, sed,
Iratus cadat in terras, & vindicet ignis.
unspec 227Illa nihil nocuit, curâ graviore timetur
Proxima tempestas; velut hoc dilata sereno.
unspec 229Praetereà, lateris vigili cum febre dolorem
Si coepere pati, missum ad sua corpora morbum
Infesto credunt à Numine; saxa Deorum
unspec 232Haec, & tela putant. Pecudem spondere sacello
Balantem & Laribus cristam promittere galli
Non audent. Quid enim sperare nocentibus aegris
Concessum?
unspec 237Cùm scelus admittunt, superest constantia: quid fas,
Atque nefas, tandem incipiunt sentire peractis
unspec 239Criminibus. Tamen ad mores natura recurrit
Damnatos, fixa & mutari nescia. Nam quis
Peccandi finem posuit sibi! quando recepit
Ejectum semel attritâ de fronte ruborem?
Quisnam hominum est, quem tu contentum videris uno
Flagitio? Dabit in laqueum vestigia noster
Perfidus, & nigri patietur carceris uncum.
unspec 248— Tandemque fatebere laetus
Nec surdum, nec Tiresiam quenquam esse Deorum.
〈1 page missing〉FINIS.